Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Translated to:	هرگز نبود 2

4 Poems contain never was

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:25.2-25.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:25.2

German Translation

[1] هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک
گرم تو دوستی از دشمنان ندارم باک

[2] مرا امید وصال تو زنده می‌دارد
و گر نه هر دمم از هجر توست بیم هلاک

[3] نفس نفس اگر از باد نشنوم بویش
زمان زمان چو گل از غم کنم گریبان چاک

[4] رود به خواب دو چشم از خیال تو هیهات
بود صبور دل اندر فراق تو حاشاک

[5] اگر تو زخم زنی به که دیگری مرهم
و گر تو زهر دهی به که دیگری تریاک

[6] بضرب سیفک قتلی حیاتنا ابدا
لان روحی قد طاب ان یکون فداک

[7] عنان مپیچ که گر می‌زنی به شمشیرم
سپر کنم سر و دستت ندارم از فتراک

[8] تو را چنان که تویی هر نظر کجا بیند
به قدر دانش خود هر کسی کند ادراک

[9] به چشم خلق عزیز جهان شود حافظ
که بر در تو نهد روی مسکنت بر خاک

[1] If design for my destruction ,thousands of enemies Shaitans ,intent upon leading one astray make ,
If thou O perfect murshid be my friend and aider of enemies ,I have no fear .

[2] Me ,hope of union with Thee keepeth alive
If not ,from separation from Thee a hundred ways ,fear of destruction is mine .

[3] Breath by breath ,if ,from the breeze ,Thy perfume ,I perceive not ,
Time after time ,rent like the rose my collar I make .

[4] On account of Thy image ,go to sleep my two eyes never
In separation from Thee ,patient was my heart ,'God forbid

[5] If a wound ,Thou strike ,'tis better than the plaister of another
If poison Thou give ,better than the antidote of another .

[6] My slaughter ,by the blow of Thy sword is everlasting life
For ,verily happy is my soul in this that it is a sacrifice for Thee .

[7] The rein ,turn not .For if me ,Thou strike with the sword ,
My head ,the shield I make from the saddle - strap to bind me as game Thy hand I keep not back .

[8] Thee ,as Thou art ,how may every vision see
To the extent of his vision ,every one understandeth .

[1] Tausende Feinde mögen mir den Untergang drohen,Bist nur du mein Freund, fürcht' ich der Feinde nicht.

[2] Mich erhält beim Leben, Hoffnung deines Genußes,Hunderfachen Tod fürcht' ich von deiner Flucht.

[3] Bringt der Wind von Hauch zu Hauche deinen Geruch nicht,So zerspring' ich wie Rosen von Zeit zu Zeit.

[4] Läßt dein Bild wohl Schlaf in meine Augen? Beyleibe!Bin ich fern von dir ruhig? Bewahre Gott!

[5] Besser ist ein Schlag von dir als Pflaster von Andern,Und ich zieh' dein Gift Anderer Theriak vor.

[6] Mord mit deinem Schwerdte ist mir ewiges Leben,Meine Seel' ist gut dir sie zu opfern,

[7] Lenk' nicht ab den Zügel, schlage mich mit dem Schwerdte,Denn ich zieh' die Hand nimmer vom Bügel ab.

[8] Wo sah' je das Auge eine Schönheit, wie du bist,Jeder schaut nach Maß seines Vermögens dich.

[9] Damals wird Hafis von allem Volke geehret,Wenn er sein Gesicht wälzet in deinem Staub.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.108-10.108

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.108

German Translation

[1] یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود
دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود

[2] راست چون سوسن و گل از اثر صحبت پاک
بر زبان بود مرا آن چه تو را در دل بود

[3] دل چو از پیر خرد نقل معانی می‌کرد
عشق می‌گفت به شرح آن چه بر او مشکل بود

[4] آه از آن جور و تطاول که در این دامگه است
آه از آن سوز و نیازی که در آن محفل بود

[5] در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

[6] دوش بر یاد حریفان به خرابات شدم
خم می دیدم خون در دل و پا در گل بود

[7] بس بگشتم که بپرسم سبب درد فراق
مفتی عقل در این مسئله لایعقل بود

[8] راستی خاتم فیروزه بواسحاقی
خوش درخشید ولی دولت مستعجل بود

[9] دیدی آن قهقهه کبک خرامان حافظ
که ز سرپنجه شاهین قضا غافل بود

[1] Mine be recollection of that time ,when my dwelling ,the head of thy street was .
When from the dust of thy door ,to my eye the acquisition of luminosity was .

[2] From the effects of pure society ,upright I became like the lily and the rose
On my tongue was ,whatever in thy heart was .

[3] When ,from the Pir of wisdom ,my heart made transcription of inquired about divine significations ,
In explanation ,Love uttered what to him the Pir of wisdom difficult was .

[4] Alas ,this tyranny and oppression that is in this snare - place the world
Alas that grace and favour that in that assembly the world of souls was

[5] In my heart ,it was I will never be without the Friend God
What can one do For my effort and the effort of my heart ,vain was .

[6] Last night ,in recollection of friends to see them I went to the tavern
The jar of wine ,I beheld .In the heart ,blood was and in the clay of astonishment the foot was .

[7] Much ,I wandered to ask the cause of the pain of separation
In this matter ,void of wisdom ,the Mufti of wisdom was .

[8] The truth of the end of the Abu Ishak turquoise is this that
Well it gleamed but its the lot of the hastener was .

[9] Hafiz thou sawest all that chatter of the strutting partridge Amir Abu Is'hak
Careless of the grasp of the falcon of Fate ,he was .

[1] Erinnre dich, daß einst dein Haus Mein Aufenthalt gewesen, Und daß der Staub vor deiner Thür Der Augen Licht gewesen.

[2] Es blieb' von deinem Herzgespräch Mir immer auf der Zunge, Wie Rosen und wie Lilien, Was in dem Herz gewesen.

[3] So oft mein Herz von der Vernunft, Die Tief' ergründen wollte, Gab Liebe einen Kommentar Zu dem, was schwer gewesen.

[4] Welch Unrecht, welche Grausamkeit, Ach! herrschet nun auf Erden, Wie lieblich und wie angenehm, Ach! ist sein Kreis gewesen!

[5] Bei meinem Herzen stand es wohl, Nicht ohne Freund zu bleiben, Allein was kann ich thun! umsonst Ist alle Müh' gewesen.

[6] Den Freunden zur Erinnrung gieng Ich gestern in die Schenke, Da sah ich, daß mein Herz in Blut Mein Fuß in Schlamm gewesen.

[7] Viel habe ich herumgeforscht, Um Arzeney der Trennung, Allein selbst der Mufti Verstand Ist ohne Kopf gewesen.

[8] Wahr ist's, der Türkisring Ebnishaks Warf wunderschöne Strahlen, Doch seines Reiches Zeit ist kurz, Ach! leider, kurz gewesen!

[9] Hast du Hafis, dies Rebhuhn angeseh'n, Wie's hellauf lacht und schäkert, Es ist vor jenes Falken Klau'n Ganz außer Sorg' gewesen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.2-4.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.2

German Translation

[1] خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت
به قصد جان من زار ناتوان انداخت

[2] نبود نقش دو عالم که رنگ الفت بود
زمانه طرح محبت نه این زمان انداخت

[3] به یک کرشمه که نرگس به خودفروشی کرد
فریب چشم تو صد فتنه در جهان انداخت

[4] شراب خورده و خوی کرده می‌روی به چمن
که آب روی تو آتش در ارغوان انداخت

[5] به بزمگاه چمن دوش مست بگذشتم
چو از دهان توام غنچه در گمان انداخت

[6] بنفشه طره مفتول خود گره می‌زد
صبا حکایت زلف تو در میان انداخت

[7] ز شرم آن که به روی تو نسبتش کردم
سمن به دست صبا خاک در دهان انداخت

[8] من از ورع می و مطرب ندیدمی زین پیش
هوای مغبچگانم در این و آن انداخت

[9] کنون به آب می لعل خرقه می‌شویم
نصیبه ازل از خود نمی‌توان انداخت

[10] مگر گشایش حافظ در این خرابی بود
که بخشش ازلش در می مغان انداخت

[11] جهان به کام من اکنون شود که دور زمان
مرا به بندگی خواجه جهان انداخت

[1] The great curve that ,into the bow of thy eye - brow thy bold eyebrow cast ,
In design of the blood of me ,miserable ,powerless ,it cast .

[2] Not the picture of existence of tne two worius was ,wben \vs f he colour of love
Not at this time ,Love's foundation ,did Time cast .

[3] With one glance ,in boasting ,that the Narcissus made
A hundred calamities into the world ,thy eye's deceit cast .

[4] Wine drunk ,sweat expressed I know not when thou wentestto the sward and broughtest it to this state
But ,I see that fire into the raddy Aighavan ,thy sweat cast .

[5] Last night ,intoxicated ,I passed by the banquet - place of the sward
When ,into the idea of likeness to thy mouth ,me ,the rose - bud cast .

[6] The violet fastened up arranged her lovely twisted tresses
Before the assembly ,the tale of Thy still more lovely tress ,the wind cast .

[7] Through shame of that one who likened it the lily to thy face ,
Dust into her own mouth ,by the hand of the wind ,the lily cast .

[8] Through having chosen austerity ,I should never have seen the wine cup or the minstrel .What shall I do
Me into this and into that ,desire for young Magians - cast .

[9] Now ,with water of ruby wine ,I lave my religious garment
From one's self ,the lot of the ruby wine of eternity without beginning one can not cast .

[11] Now ,the world becometh to my desire .For time's revolution
Me ,into the service of the Khwaja of the world ,cast .

[1] In Bogenformen sind die Augenbrauen geworfen, Den blut'gen Pfeil hast du damit auf mich geworfen.

[2] Man wußte von zwey Welten nichts, da war schon Liebe, Die Zeit hat nicht erst heut dazu den Grund geworfen. Zerstöret bin ich durch die Linien der Wangen, Welch' eine Feder hat o Gott! den Riß entworfen?

[3] Ob einer einzigen Liebkosung der Narziße Hat dein Betrügeraug, die ganze Welt zerworfen.

[5] Betrunken gieng ich gestern auf der Flur vorüber, Die Rose hat vom Mund mir Zweifel aufgeworfen

[6] Die Veilchen kräuselten die Schelmenlocken, Da hat der Ost von deinem Haar das Wort geworfen.

[7] Es schämt sich der Jasmin, daß man ihn dir vergleichet, Er hat sich durch den Ost selbst Staub ins Maul geworfen.

[8] Ich war enthaltsam, wußte nichts von Wein und Sänger, Da hat die Knabenlust in Beides mich geworfen.

[9] Jetzt wasch' ich ab mit rothem Wein die Ordenskutte; Allein es wird das Loos von mir nicht abgeworfen.

[10] Vielleicht ist die Zerstörung für Hafis ein Ausweg Ihm hat das Loos den Wein des Wirthes zugeworfen.

[11] Nun geht nach meinem Wunsch der Kreislauf dieses Glückes, Es hat mich in den Dienst des Herrn der Welt geworfen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.8-4.8

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.8

German Translation

[1] چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست
سخن شناس نه‌ای جان من خطا این جاست

[2] سرم به دنیی و عقبی فرو نمی‌آید
تبارک الله از این فتنه‌ها که در سر ماست

[3] در اندرون من خسته دل ندانم کیست
که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

[4] دلم ز پرده برون شد کجایی ای مطرب
بنال هان که از این پرده کار ما به نواست

[5] مرا به کار جهان هرگز التفات نبود
رخ تو در نظر من چنین خوشش آراست

[6] نخفته‌ام ز خیالی که می‌پزد دل من
خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست

[7] چنین که صومعه آلوده شد ز خون دلم
گرم به باده بشویید حق به دست شماست

[8] از آن به دیر مغانم عزیز می‌دارند
که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست

[9] چه ساز بود که در پرده می‌زد آن مطرب
که رفت عمر و هنوزم دماغ پر ز هواست

[10] ندای عشق تو دیشب در اندرون دادند
فضای سینه حافظ هنوز پر ز صداست

[1] O Heart - ravisher thou art not a speech - recogniser .Here ,the fault is :
When thou hearest the speech of people' of heart speak not saying : A fault it is .

[2] Neither to this world ,nor to the next world ,boweth my head filled with great ideas
Blessed be God for this tumult that ,in our head ,is .

[3] Within this shattered heart ,I know not who is .
For ,I am silent and in clamour and tumult ,it my heart ,in which is the true Beloved is .

[4] Forth from the screen ,went my heart .O Minstrel where art thou
Ho sing .For ,on account of this note ,in melody ,our work is .

[5] To the world's work ,never was attention mine
In my sight ,Thy face its happy adorner thus is .

[6] From a crude fancy that I mature ,nights I have not slept
Wine - sickness of a hundred nights ,I have the wine - house ,where is

[7] With my heart's blood ,thus it is that the cloister became stained
If ye wash me in ruddy wine ,lawful at your hand it is

[8] In the cloister of the magians ,me dear they hold for the reason
That ,in our heart ,a fire that dieth not ever is .

[9] What was the melody that ,last night ,the minstrel played
Life passed and yet ,full of that melody ,my brain is

[10] Last night ,within my heart ,the announcement of love for Thee ,they gave
Yet ,with desire ,full of that voice ,the plain of my heart is

[11] Last night ,within us ,was the wine - ache of love for Thee
The time of worship ,where is The time of the place of prayer what is .

[12] From that time when the cry of the true Beloved reached Hafiz .
With desire ,full of the resounding cry ,the mountain of his heart yet is .

[1] Du fassest, Freundin, nicht das Wort, Hier liegt der Fehler. Hörst du's von einem Mann von Herz, Sag' nicht dies ist ein Fehler.

[2] Es biegt mein Kopf sich diesem nicht, Nicht and'rem Leben, Gesegnet sey der Herr für Zwist, Der mir im Kopfe lieget.

[3] Ich weiß nicht wer das kranke Herz Wohl mag bewohnen, Still bin ich doch, darinnen ist, Beständig Zank und Lärmen.

[4] Dem Schleier ist mein Herz entflohn, Wo bist du, Sänger? O sing', es bringt noch dieser Ton, Vielleicht mein Herz zurechte.

[5] Von jeher hatt' ich nichts zu thun, Mit Weltgeschäften, Dein Angesicht hat mir die Welt, Geschmückt für meine Augen.

[6] Wie oft hab' ich ob deinem Bild, Kein Aug' geschlossen, Durch hundert Nächte trink ich Wein, Wo aber ist die Schenke?

[7] Es ist die Zelle zwar befleckt, Vom Blut des Herzens, Wenn du mit Wein sie waschen willst, Hast du das Recht in Händen.

[8] Es brennt in meinem Herzen Gluth, Die nie verlöschet, Deßwegen werd' ich hoch geschätzt, Im Kloster unsers Wirthes.

[9] Wie, trillerte uns gestern wohl, In Schlaf der Sänger? Daß mir der Lebenshauch entfloh, Daß heut das Hirn noch voll ist. Man gab dem Herzen gestern Ruf, Von deiner Liebe, Aus Sehnsucht ist deßhalb die Brust, Gefüllt mit Sang und Klange.

[10] Seitdem, als zu Hafisen kam, Der Ton des Liebchens, Ward aus Begier des Herzens Berg, Erfüllt vom Wiederhalle.